“Zal ik je naar huis brengen?”, vraagt Piet Bakker aan Jo Breg. Dat is net na het einde van de Tweede Wereldoorlog. Piet en Jo kennen elkaar al van het dorp en van het volksdansen tijdens de oorlog. “Het volksdansen ging toen stiekem. Het kon wel open, maar dat moest dan onder regie van de Duitsers en dat wilden we natuurlijk niet. We kregen toestemming van pastoor Busch om het gebouwtje naast de kerk te gebruiken.” Na de oorlog komt alles weer langzaam op gang, waaronder uitvoeringen van toneel en zang.
Piet, geboren in 1923, groeit op aan de Beerewerf in Wervershoof en gaat op de bouw werken. Jo, geboren in 1922 in Bovenkarspel, komt op 8-jarige leeftijd naar Wervershoof. Haar vader is op haar vijfde overleden. Moeder staat er alleen voor en probeert de tuinderij en het gezin, waarvan de oudste zoon dan acht is, draaiende te houden, maar dat lukt niet. Er zit niets anders op dan te verhuizen. Tot haar 17e woont zij aan de Dorpsstraat 232. Daarna verhuist zij naar Andijk. Er volgen vijf oorlogsjaren.
Jo: “Na de oorlog was er nog maar weinig te doen. Af en toe was er iets. Zo gaf een kinderkoor uit Onderdijk een uitvoering van ‘Repelsteeltje’. Piet kwam na afloop naar mij toe en vroeg of hij mij naar huis mocht brengen. Dat ging toen zo. Twee jaar later trouwden wij, op 26 mei 1948.”
Piet en Jo betrekken de ouderlijke woning van Piet, waar zij vijf kinderen krijgen. Elf jaar later verhuizen zij naar Simon Koopmanstraat 54, waar de drie jongste kinderen worden geboren. Piet werkt op de bouw en Jo zorgt voor de kinderen. Piet: “Dat ging allemaal wel goed. We leden geen honger of zo.” Piet stopt op zijn 50e met de bouw, mede omdat er geen opvolger is. Tot zijn pensioen werkt hij als magazijnmeester bij Albert Heijn. In 1997 verhuizen zij naar Andijk en betrekken zij een kleinere en modernere woning aan de Klamptweid. Sinds 2019 wonen zij in Sint Jozef.
Een prachtig echtpaar. Tineke, Ans, Els, Marian, Kees, Piet, Nico en Theo mogen trots zijn op hun ouders. Vandaag is het zover: 75 jaar getrouwd. “We geven dit keer geen groot feest, maar een etentje met ons hele gezin. Als Piet 100 wordt vieren we wel weer een groot feest. Dat was ook zo toen Jo 100 werd. Met de kinderen, kleinkinderen (25), achterkleinkinderen (32) en hun aanhang bestaat dat 96 personen. En er is er ook nog eentje onderweg.”.”
Natuurlijk wordt de vraag gesteld hoe je op hun gezegende leeftijden nog steeds samen bent. “De kracht is gewoon leven. Alles gaat dan gewoon door. We hebben het heel mooi gehad en zijn blij dat het ons gegeven is.” Daarbij behoudt Piet zijn humor: “Ik ben onderhand wel over de helft…”
Ze wonen met veel plezier in Sint Jozef. Ze vinden het heerlijk rustig. De dag komen zij door met het vele bezoek, de krant, de puzzels en de activiteiten in het huis. En Jo houdt alles bij: de verjaardagen van de kinderen, klein- en achterkleinkinderen, de frisse dooien en alle lief en leed in de familie en bij vrienden en kennissen.
Wel uniek, samen 100 honderd worden en nog steeds van het leven genieten!
Gerard Bot.
