Glasfusing is een techniek in de glaskunst. Kleine stukjes glas van dezelfde of verschillende kleuren worden samengevoegd door deze in een oven (gedeeltelijk) te versmelten. Het resultaat is een mooi glanzend afgerond kunstwerk, dat Annet Stibbe steeds weer als een beetje magie ervaart. Dat staat op de homepage van haar website www.liever-creatiever.nl.
In haar kleurig ingerichte glasatelier Liéver Creatiéver aan de Berewerf 2 vertelt zij enthousiast over de deze kunstvorm en hoe zij daar in terecht is gekomen. “Ik ben mijn hele leven al creatief. Als kind maakte ik al poppenkleertjes en later mijn eigen kleding. Ik maakte ook zelf kaartjes. Ik bracht dat ook over op mijn kinderen, knutselen en creatief zijn. Zestien jaar geleden was ik toe aan iets groters dan alleen maar knutselen. Geïnspireerd door de herfstkleuren in het bos bij Vierhouten, besloot ik te gaan schilderen bij de schildersclub in De Schoof, de Blauwe Schuit. Ik schilderde plaatjes na, maar dat gaf al snel geen voldoening meer. Ik wilde eigen ideeën liever zelf creatief omzetten. Ik volgde twee jaar lang een creatieve opleiding in Alkmaar. Het gebodene was heel breed, schilderen, beeldhouwen, werken met hout en gips, kortom, diverse vormen van kunst. Het allermooiste vond ik echter, dat ik anders leerde kijken. Wanneer je dat doet gaat er echt een wereld voor je open.”
Het woord glas is nog niet gevallen. En dat in een atelier waar heel veel prachtige kleurige kunstwerken van glas staan. Een grote klok met glazen cijfers wijst de tijd aan, prachtige beeldjes, raamhangers, schalen, het zijn slechts een paar voorbeelden. Wat je al niet met glas kunt doen. Je kunt dit ervaren door een workshop bij Annet aan te vragen. Je mag dan plaats nemen aan een hoge tafel, die vol ligt met glasscherven, groot, klein, allerlei vormen, rood, blauw, geel, noem maar op. Je hoeft niet kunstzinnig te zijn, je gaat altijd met iets moois naar huis. Maar toch onderscheidt Annet zich natuurlijk. Ze koos overduidelijk voor glas.
“Ja, glas en het gekke is, dat ik in Alkmaar helemaal niets met glas geleerd kreeg. Ik raakte bevangen door een buurvrouw van mijn zus in Zenderen (Twente). Ik volgde bij haar een workshop en het werken met glas pakte mij. Onderweg naar huis was ik er al volop mee bezig en wist ik één ding zeker: ik ga in glas. Ik kocht meteen een partij glas en een oven, zó overtuigd was ik. Het schuurtje achter ons huis richtte ik in als atelier. Na een paar maanden was het zover, dat ik mij helemaal op deze kunst kon richten. Van lieverlee kreeg ik zo een collectie glaskunst. Ik ging daarmee de boer op, naar hobbymarkten, waaronder die bij de molen. Je wordt ook gevraagd door andere organisaties. De hobby-achtige markten ontgroeide ik. Ik ging naar kunstmarkten. Dat ging goed, Er was veel belangstelling en interesse om te kopen. Op een zo’n markt werd ik door iemand van de Pancratiuskerk in Oosterblokker gevraagd om een expositie te houden. Toen merkte ik, dat ik wel goed bezig was. Ik ondervond meer en meer waardering. Sindsdien exposeer ik vaker.”
Annet wil zich meer en meer ontwikkelen. Zo stond zij op de 5-daagse kunstbeurs in Tubbergen. Daar kreeg zij de gelegenheid om haar kunst verder te etaleren. Veel professionals komen daar bij elkaar. Een plek, waar je met hen in gesprek gaat en praat over je eigen werk. “De mogelijkheden in glas zijn groot. Door de professionals ga je weer nieuwe ideeën zien. Ik demonstreerde daar ook, net als ik tijdens mijn workshops doe. De kunst van het glas snijden, glas met glas tot een vorm laten komen en het bakken van het glas in de oven, dat bij een temperatuur van 790 graden versmelt. Maar ook vormen met behulp van een mal, waarin het glas tijdens de versmelting in de juiste vorm wegzakt of het glas in zand laten wegsmelten.”
Erg leuk vond Annet de workshop op locatie in de basisschool De Schelp. De kinderen van enkele klassen groep 1, 2 en 3 kregen de gelegenheid een mooi kunstwerk te maken. “Een prachtige ervaring was dat. Het glas had ik thuis al iets voorgebakken om de scherpe randjes eraf te halen. De kinderen mochten geheel naar eigen idee iets maken. Ik nam alles mee naar huis om te bakken. Later was er op school een tentoonstelling voor de ouders. Men was heel enthousiast. Ik zou het ook in de Sint Werenfridus gaan doen, maar Corona gooide roet in het glas. Volgend jaar dus maar. Dat geldt ook voor mijn exposities. Tot nu toe zijn deze voor het gehele jaar afgelast.”
Gerard Bot
