Het is donderdag 15 mei. Ik word gebeld. Overbuurman Richard aan de telefoon. ‘Ben, er is sprake van een gevaarlijke situatie bij de kerk; er hangt een luik te bungelen aan de toren.’ Dat klinkt niet goed. Ik meld dat ik er direct aankom.
Eén van de luiken van de uitbouw aan de toren is losgeraakt en lijkt nog te hangen aan een touw. Een niet alledaags en tegelijkertijd beangstigend beeld. Politie gebeld, maar die zeggen niets te kunnen doen, wat op zich vreemd is, want het zou zomaar kunnen dat het luik naar beneden valt op een auto of erger: op iemands hoofd.
Er moet snel gehandeld worden; Maarten en Leo (Boos) maar bellen; mogelijk weten zij deze klus te klaren. Maarten en Leo, resp. 78 en 82 jaar oud, klauteren – met gevaar voor eigen leven – naar boven en ik kan u uit eigen ervaring melden dat dit geen luxe trappen zijn; weliswaar een aantal vaste trappen, maar ook losse ladders. En warempel, ze weten het voor elkaar te krijgen het bungelende luik binnenboord te halen en dat op een hoogte van ruim 40 meter. Hulde aan overbuurman Richard voor zijn oplettendheid en zijn belletje en uiteraard aan het ‘hoogbejaarde’ duo Maarten en Leo voor hun, zeg maar gerust heldhaftige actie. Was even spannend, maar het is gelukkig opgelost. Het luik is goed vergrendeld en zal de komende decennia ongetwijfeld op zijn plaats blijven zitten.
Ben Droog