Geen Koningsdag 2020, maar wel opstaan met trek in een oranje tompouce van bakker Swart. Een mooie traditie. Op de fiets door het dorp. De straten zijn stil, doch zijn aandoenlijk, omdat er volop gevlagd wordt.

Gek is dat, al die vlaggen en niemand te zien. Of toch? Van de andere kant kom ik een fietser tegen, mét de bekende doos van Swart. Even doortrappen. Arjan Hoogland opent zijn zaak. Er komt dus beweging in het dorp. Ik krijg de bakkerij in zicht. Een rij mensen staat te wachten. Tot voorbij de Chinees, lijkt wel. Iedereen verwijst mij glimlachend verder. Ank Deen moedigt mij aan deze bijzondere rij vast te leggen voor de Binding. Ik trap door. Ik mag achteraan aansluiten tot voorbij de boerderij van boer Smit, zo noem ik dat nog. De rij is natuurlijk uitgerekt door de anderhalve meter, maar toch. Ik zie buurman Neuvel voorbij fietsen. Hij mag nog verder staan. Het schuifelt echter vrij snel door. Er is weinig oranje.

Alleen Johan Koomen heeft de moeite genomen een oranje shirt aan te trekken. Mensen komen verwonderd aanfietsen, aanschouwen de lange rij en keren weer huiswaarts. Neef Ruud doet dat ook. Het is mooi weer, dus wachten is niet erg. Al vrij snel sta ik in de winkel. Een eenrichtingsroute is aangegeven, keurig geregeld allemaal. Platen met tompoucen staan klaar om te worden meegenomen. De laatste toefjes slagroom sieren het geheel fraai op.

Men is goed op elkaar ingespeeld en voor je het weet sta je met een doos tompoucen. Via de bakkerij, waar volop wordt gewerkt aan nóg meer tompoucen, verlaat ik de winkel. Hebbes, denk ik buiten, ik heb ze. Ik pak de fiets, kijk achterom en zie dat de rij nog steeds groeit. Thuis een kop koffie met tompouce. Het is het waard geweest. Heerlijk! Volgend jaar weer.

Gerard Bot.

Vorig artikelKoninginnedag 1994 Wervershoof
Volgend artikelSandra Botman: mijn vrijheid