Kom erbij! Deze leus is Malinda Bruijns (42) op het lijf geschreven. Dol als ze is op mensen en reuring, verbaasde het niemand dat ze de leiding over het verenigingsgebouw van haar ouders Joop en Corrie Wagenaar overnam. In 2023 is het Sint Pieter al 50 jaar in de familie. Een familiebedrijf dat een thuis is voor iedereen.

Ze is thuis het nakomertje, maar in het dagelijks leven is zij graag de eerste. Niet om per se op de voorgrond te treden, maar om de deuren tot het veelzijdige gebouw aan de Ridderstraat zo vroeg mogelijk te openen. Ze is er elke dag, behalve op maandag. Die dag houdt ze vrij voor haar zoons Sam en Lars hoewel zij haar ook in het Sint Pieter wel weten te vinden. “Zij zijn, net als ik, niet anders gewend. Mijn bedje stond vroeger ook vaak hier.”

Pieter Praatjes
Malinda is een bezige dame. Naast moeder en gastvrouw zorgt zij ook voor de inkoop en de PR. Via social media, mail en de papieren nieuwsbrief ‘Pieter Praatjes’ bereikt zij haar bezoekers die allemaal op andere plekken hun informatie zoeken. Haar dagen zijn vol, haar werkzaamheden divers, maar ze heeft hulp. Vader Joop schuift aan als wij in gesprek zijn en de Pieter Praatjes over tafel vliegen. Ook voor hem is het Sint Pieter nog altijd zijn tweede thuis.

Hele gemeenschap
Het karakteristieke pand, deels een monument, is eigendom van de naastgelegen Sint Martinuskerk, maar de activiteiten in het Sint Pieter zijn al lang niet meer alleen voor de parochie. “De hele gemeenschap is welkom. Om samen te zijn, voor de gezelligheid, een steuntje in de rug. Voor feesten, partijen en uitvaarten, maar ook voor verenigingen op een vast tijdstip. Bijvoorbeeld Theatergroep Sint Pieter, het Martinuskoor, koor Unciaal, Harmonie Crescendo, Medemalaca Vocali, visclub VNK, Stichting Rondom en de Das (de actieve senior). Buurtzorg houdt kantoor boven en het is een bloedprikpunt.”

Klinkt goed, maar wat kost dat dan?
“De Das organiseert hier cursussen voor ouderen. Van gym, kaarten maken tot computerles. Mensen die de Nederlandse taal willen leren, kunnen taalles volgen. Vaak wordt een kleine bijdrage per keer gevraagd. Als je aansluit bij een vereniging betaal je meestal een jaarcontributie. Net als de verenigingen zelf vind ik het belangrijk dat de toegang laagdrempelig is. Zowel om te durven binnenstappen als om te kunnen betalen. Daarom houden wij zaalhuur en contributie zo laag mogelijk. En ook voor even een praatje is er altijd ruimte. Een beetje aandacht kost niets.”

Waarom vind je dit werk zo leuk?
“Het zit in mijn aard om mensen welkom te heten. Ik ben daarin een magneet. Ze kloppen ook wel eens thuis bij me aan. Dan durven ze hun verhaal niet aan de bar te delen. Gelukkig doen de meesten dat wel in het Sint Pieter. Het is niet altijd zware kost hoor, er wordt vooral veel gelachen. En aan de bar ontstaan vaak de beste ideeën.”

Je maakt volle werkweken, hoe houd je dat vol?
“Ik ben elke dag tussen de middag en ‘s avonds thuis om met mijn mannen te eten. In de zomervakantie en kerstvakantie zijn we gesloten. Dat is heerlijk, maar ik vind het net zo heerlijk om veel mensen om me heen te hebben. Toen ik in Coronatijd dicht moest ging ik wel 3 x per dag boodschappen doen, om toch maar mensen te spreken. Contact met anderen is zo belangrijk, we hebben elkaar nodig. Het Sint Pieter is een hele fijne en veilige plek om elkaar te ontmoeten. Het is hier altijd gezellig, ook als je dat zelf even niet bent. Ik zeg altijd: in Medemblik hoef je het niet alleen te doen. Er zijn veel mooie initiatieven.”

Wat is jouw uitlaatklep?
“Zelf speel ik bij de theatergroep en zing ik bij Unciaal. Ja, ook weer hier in het Sint Pieter. Ideaal, ik ben er toch. Kom eens langs en laat je inspireren!”

Kom-Erbij-Week!
Van donderdag 29 september tot en met donderdag 6 oktober is het Kom-Erbij-Week! In tal van buurt-, dorps-, en verenigingshuizen worden de deuren opengezet om elkaar te ontmoeten, mee te doen aan activiteiten of om informatie op te halen of te geven.

Kijk op www.medemblik.nl/zorg-werk-en-inkomen/kom-erbij-week voor meer informatie.

Tekst & foto: Mieke de Beer-Koomen

 

 

Vorig artikelKees Stavenuiter fietste duizend keer het IJsselmeer rond
Volgend artikelRalleyrijders op weg naar Pamplona