En toen was ik zomaar in gesprek met Nel Veeken. Degenen die regelmatig in de Schoof komen, en dat zijn er gelukkig steeds meer, lopen een grote kans om Nel Veeken als gastvrouw achter de bar aan te treffen.
Druk doende met koffie/thee, tappen van een biertje of het inschenken van een frisje. Wel altijd bezig. “Ja, ik kan nu eenmaal niet stilzitten, behalve als ik een boek lees”, zegt ze. En om dit te onderstrepen, zwaait ze met haar armen in de lucht.
Nel Veeken is, naast Sanne, Ada, Anneke, Brigitte, Dineke, Tonia, Ko, Roy en Frank, één van die gastvrouwen/heren van de barcommissie: “Een mooie groep mensen”, zegt Nel.
“Want daar gaat het voor mij ook om: het moet wel gezellig zijn”. “Ik ben inzetbaar, waar ze mij maar willen hebben: in de keuken, achter de bar, glazen ophalen of wat dan ook. Maakt mij niet uit. We doen het samen, toch?
“En weet je wat ik nou zo fijn vindt?”, vraagt ze om meteen daarop ook zelf het antwoord al te geven. “ Samen, met elkaar regelen we veel zelf. Natuurlijk onder leiding van Esther (de beheerder red.), maar we zijn behoorlijk zelf sturend met veel eigen verantwoordelijkheid. Dat geeft vertrouwen.”
De barcommissie is één van de groepen in De Schoof die ervoor zorgen dat het verenigingsleven, maar vooral ook de sociale contacten in Wervershoof doorgang kunnen vinden. Iedere dag zijn er tal van activiteiten in De Schoof variërend van verenigingsactiviteiten (EHBO, Fanfare, Europatoneel) tot biljarten, sjoelen, koersbal, creatief werken en vergaderingen tot muzikale evenementen, exposities, cursussen enz. enz. “Ja”, zegt Nel “ Het is wel veel: van grote tot kleine activiteiten. En we staan er altijd”.
Nel, met haar 70 jaren jong, is geen geboren Wersvershover, maar een Kaaskop, zoals ze zelf zegt. “Maar als je 51 jaar in Wervershoof woont, dan voel je je echt wel thuis”. Na jaren in de financiële administratie bij bedrijven te hebben gewerkt, vond ze het op 62 jarige leeftijd wel genoeg. “Ik heb er wel wakker van gelegen, hoor. De eerste tijd deed ik helemaal niks meer. Je hebt zoveel tijd dat je om vier uur ’s middags nog alles moet doen”, zegt ze lachend.
“En dan gaat het toch kriebelen, je kijkt om je heen, je wordt gevraagd voor het één en je valt in het ander. Nu al jaren bij de Schoof en weet je? “ ( Ze geeft natuurlijk weer zelf antwoord op haar eigen vraag) “Ik heb er nooit spijt van gehad. Je krijgt er zoveel voor terug. Je leert mensen kennen, je hebt weer een stukje ritme, je bent nuttig en vooral je bent zo nodig!”. En dat laatste is precies het woord dat we zoeken. Je bent zo nodig als vrijwilliger bij De Schoof. Een betrekkelijk kleine groep mensen die met elkaar de Schoof draaiende houdt. Die zich inzet voor de gemeenschap. Een groep die Wervershoof verbindt maar zo verschrikkelijk zit te springen om versterking.
De koffie geurt inmiddels en Nel zou Nel niet zijn als ze niet meteen haar handen laat wapperen en de koffie inschenkt.
En als ze dan de deur uitgaat, blijft haar positieve uitstraling nog even hangen. Wat een topvrouw. En wat een topbarcommissie.
J. van den Berg
