– Door Cindy Claij –
Regelmatig wandel ik ‘s morgens een rondje met een vriendin van mij. Zodra de kinderen met beker en bakje de deur uit zijn, wandel ik naar de brug om vanaf daar samen met haar en haar hondje verder te gaan. Tijdens onze wandeling bespreken we het reilen en zeilen rondom ons gezin, onszelf, maar ook komt er met grote regelmaat even een boek langs wat ik op dat moment aan het lezen ben en waar ik weer eens helemaal enthousiast over ben. Zo ook vandaag.
Al enige tijd heb ik met een burn-out te kampen en omdat ik graag lees en ook graag vooruitgang wil, was ik gisteren in een boek wat aan het lezen over hersenmist waar ik zo nu en dan last van heb. Een van de adviezen om beter te functioneren, ondanks de mist, is om je huis op te ruimen en het opgeruimd te houden. Poeh hé, nou daar wordt een spijker op zijn kop geslagen! Al langere tijd kijk ik naar enkele stapeltjes met papieren, boekjes, notitieboekjes, folders en allerlei rommeltjes welke ik maar niet opgeruimd krijg. Ook de kasten beginnen hier en daar dicht te slippen. Normaal spit ik eens in de zoveel tijd alles kasten uit en blijft er een redelijke orde in ons huis, maar door gebrek aan energie is dit er het laatste jaar bij ingeschoten.
Tijd om weer eens aan de slag te gaan. Maar ik heb geen idee hoe ik het zal aanpakken en eigenlijk vooral hoe ik het opgeruimd houd. Ergens achter in mijn hoofd plopt er een naam op van een Japanse opruimgoeroe. Ik ga naar de site waar ik een onbeperkt lezen abonnement heb en ja hoor, ik vind het boek gelijk en is ook nog eens bij het abonnement inbegrepen. Het boek ‘Opgeruimd!’ van Marie Kondo. Ik begin direct te lezen, geen enkel probleem voor mij om twee boeken tegelijk te lezen (advies: doe één ding tegelijk), en lees over al haar succesverhalen.
Dit alles vertel ik dus vol enthousiasme aan mijn vriendin. Dat sommige mensen wel twintig vuilniszakken vol weggooien! Dat het levensveranderend is! Dat het zoveel ruimte schept in je hoofd! Marie Kondo, wat een heerlijke naam ook! Doet me denken aan taekwondo en iedere keer als ik haar naam uitspreek, ‘Marie Kondo, ya o!’, maak ik er een paar moves bij met armen en benen waarbij ik de plank van een kast leeg veeg. Mijn vriendin die het een tijdje aanhoort en aanschouwt, stelt voor om misschien maar gelijk een container te bestellen. Ze verwacht ook dat het huis wel wat hoger zal komen te staan. Zou het werkelijk?! En ik ben pas op bladzijde 80 van de ruim 500. Dat belooft wat. Dus als u binnenkort een huis in het dorp ziet dat een stukje hoger staat dan eerst. Dan weet u:
Marie Kondo heeft gewerkt.
Schrijf jij graag en wil jij ook eens een column in de Binding plaatsen? Deze zomer maken we ruimte. Mail je tekst en eventueel een foto naar redactiebinding@gmail.com.