Een enorme kale pukkel, die zomaar opdoemt in het departement Vaucluse, Frankrijk. Al van ver zie je de kale top in het zonlicht schitteren. Een berg van 1912 meter hoogte. Een steile bochtige klim naar de top, met slechts twee haarspeldbochten.
Vlak onder de top is het monument voor Tommy Simpson, de Engelse wielrenner die op 13 juli 1967 tijdens de Tour de France de dood vond. Doping, hitte en uitputting zorgden voor bewusteloosheid. De berg is een uitdaging voor fietsers, die op zoek zijn naar het uiterste van hun kunnen, hun inspanningsvermogen. In de ijle lucht komen zij vermoeid boven na het slotstuk van 16%. De gevreesde berg, dat wel een maanlandschap lijkt te zijn, is een natuurpark.
Jeroen Ruiter uit Zwaagdijk kent de berg op zijn duimpje. Al meerdere keren weet hij op de fiets de top te bereiken. Dat begint in 2012 wanneer hij samen met vriend door Paul van Kempen uit Zwaagdijk wordt gevraagd mee te gaan naar de Mont Ventoux. Geeske, de moeder van Paul, lijdt aan ALS, een ziekte waarbij geleidelijk steeds meer spieren uitvallen en uiteindelijk de dood erop volgt. De bedoeling is met de fiets de berg te beklimmen om geld in te zamelen voor ALS-onderzoek, meedoen met de Tour du ALS. Vergelijkbaar met Alpe d’Huzes, dat als doel heeft geld in te zamelen voor onderzoek naar kanker. Jeroen: “Ik bedacht me geen moment. Samen met Paul en een andere vriend ging ik de uitdaging aan. Ik had uiteraard ervaring als wielrenner en ook met fietsen in groepjes, maar ik had nog nooit in de bergen gefietst. Ik ging heen met het motto: gewoon onder aan de berg beginnen en doortrappen tot de top. We waren wat laat begonnen, maar hadden toch nog 4000 euro aan sponsorgeld binnengehaald. Het ging prima, ik had de hele dag de tijd.”
Het jaar erop gaan zij met een groep van tien man. Er wordt een huis gehuurd en serieus getraind op en in de omgeving van de Mont Ventoux. Dat jaar rijdt Jeroen tijdens de Tour du ALS liefst drie keer de Mont Ventoux op en maakt hij gebruik van het recht om zich in te schrijven bij de Malloten van de Kale Berg (drie keer achter elkaar naar boven). Heel bijzonder is de aanwezigheid van Geeske, die met de Wensambulance naar Frankrijk werd vervoerd. Geeske wordt gepakt door het evenement, waar honderden mensen aan meedoen. Zij wil ook met de fiets de berg op.
In 2014 gebeurt dat ook. “Er was een speciale fiets voor Geeske gemaakt. Een fiets op drie wielen met zijarmen, waarmee wij haar om beurten omhoog trokken. Zelf kon Geeske niets meer. Een bijzondere ervaring voor mij en mijn teamleden. Ik spreek van team, want we gingen ook als team, ‘Team Geeske’. Het was een zware rit, maar we haalden wel de top. Dat was best wel een emotioneel moment voor ons en voor haar in het bijzonder. Wij waren de eersten die dat zo voor iemand deden. Nu zijn het er al zeventien.” Een bijzondere dag. Kort hierna overlijdt Geeske.
Op 2 juni 2016 zijn Paul en Jeroen weer op de Mont Ventoux. “Wij hadden de as van Geeske mee en hebben het daar uitgestrooid, op de top. De bidon hebben wij bijgezet bij het monument van Tommy Simpson. Erg indrukwekkend voor ons.”
Elk jaar wordt de Tour du ALS gereden, maar Jeroen slaat een paar jaar over. In 2023 komt de berg weer in zicht. “Helemaal los was ik er niet van, want ik sponsorde André Vriend wel elk jaar. In 2023 kwamen André en Ton Brandhoff bij mij met de vraag als vrijwilliger transport te helpen om goederen te brengen voor de dagen van Tour du ALS bij de Mont Ventoux. Dat doe ik nu nog steeds. Elk jaar bouwen wij daar een vertrekdorp op voor de ongeveer duizend deelnemers en 140 vrijwilligers. Wij rijden eerst naar diverse plaatsen in ons land om daar spullen op te halen. Ook nemen we kleding en andere fietsmaterialen mee. Het dorp staat er een week. Wij rijden met vijf vrachtwagens naar Frankrijk, ter beschikking gesteld door transportbedrijven. Ton Brandhof rijdt met zijn eigen vrachtauto en is daarmee tien dagen onderweg. Op verschillende manieren proberen wij aan sponsorgeld te komen. Ik werk bij transportbedrijf Prins in West-Knollendam. Het bedrijf bestond dit jaar 150 jaar. Tijdens het jubileumfeest werden geen cadeaus geaccepteerd, maar alleen geld voor ons project, goed voor 5000 euro. Ook stellen zij een vrachtauto aan dit evenement ter beschikking. Zelf had ik 7000 euro aan sponsorgelden bij elkaar gefietst. Dit jaar fietste ik namelijk weer mee. De hele organisatie van het fietsevenement bracht 2,1 miljoen euro op. Ik vind het mooi, dat ik zo een bijdrage kan leveren aan meer onderzoek naar ALS, het mogelijk te maken dat er apparatuur beschikbaar komt en dat patiënten nog kwaliteit van leven houden.”
Op donderdag 18 juni 2026 vindt de veertiende editie van deze inzamelingsactie plaats. “Uiteraard ben ik er weer bij en kan je mij sponsoren”.
Gerard Bot
