Verzorgingstehuis Sint Jozef houdt in de eerste week van juli alweer de derde avondvierdaagse voor haar bewoners. De intocht op de laatste avond vindt plaats onder mooie weersomstandigheden. De sfeer wordt verhoogd door orgelmuziek uit de jaren zestig, maar ook van recente jaren.
In een lange rij komen zij binnen om uit handen van burgemeester Pijl hun medaille in ontvangst te nemen. En net als bij de vierdaagse van Nijmegen krijgt elke deelnemer een mooie rode gladiool uitgereikt.
Een enkele bewoner loopt op eigen kracht, maar de meeste deelnemers worden voortgeduwd door vrijwilligers. Zo komt mevrouw de Jager binnen met Gon Kaijer als duwende kracht. De prachtige medaille hangt om haar nek. De van oorsprong 99-jarige Schiedamse geniet van de avond en prijst de organisatie. “We hadden elke dag een mooie route. Ik heb er erg van genoten. En ik heb een mooie medaille.”
Hoe komen ze nu tot dit idee? Even met de organisatoren Anja Kunst en Marjo van Galen in gesprek: “Het kwam tijdens een uitzending van de vierdaagse van Nijmegen. Bewoners keken er met veel plezier naar op TV en we dachten: waarom niet? We doen het voor de derde keer. Elke avond een route van een paar kilometer met echte stempelposten. Wie mee wil kan mee. We hebben voldoende vrijwilligers, familieleden en verzorgers, die bereid zijn om vier dagen te helpen. Die willen volgend jaar zo weer. Het was dit jaar even schakelen in verband met het warme weer. Gelukkig vonden we twee muzikanten bereid om op maandag en dinsdag iets voor onze bewoners te doen. Maandag werd de route ingekort en dinsdag kon deze vanwege het hitteprotocol niet doorgaan en dan willen we natuurlijk wel iets anders voor hen in deze bijzondere week.”
Op donderdag gaat alles volgens plan. Het is prachtig weer en rond de klok van drieën wordt begonnen met koffie en gebak. Daarna volgt een route over de dijk en zijn er stops voor het stempelen, wat druiven en een snoepje. Als hoogtepunt dan de feestelijke intocht. Eén deelnemer wil zijn medaille graag ruilen met de ambtsketen van de burgemeester, maar zijn woorden zijn tevergeefs. De deelnemers rusten buiten uit van de rit en worden verwend met een patatje en een snack, die er gewillig in gaan. Een leuke happening en het ziet er allemaal prachtig uit.
Mevrouw Bakker, getooid met een mooie hoed, geniet ervan. Ondanks de gewonde knie kon zij meedoen, grapt zij: “Ik ben enige tijd geleden lelijk gevallen, maar ben blij dat ik op deze manier mee kan. Wat toch mooi, dat wij dit nog mee mogen maken. Ik ben al meerdere keren mee geweest, normaal met mijn dochter, maar die kon deze keer niet.” Geen probleem, want Tina van den Berg loopt deze dag met mevrouw Bakker mee. Zij is dus een van de vele vrijwilligers. Zij zegt zo’n beetje wat al die duwende krachten zeggen: “Het is mooi om te doen. De bewoners genieten er erg van en dat doet ons goed. Het is dankbaar werk.”
Mevrouw Bakker (-Schaper) is 101 en zit naast een andere mevrouw Bakker (-Breg), die al 102 is. Samen met haar dochter geniet zij nog na van deze avond. “Dag meneer Bot”, zegt zij. Zij weet nog dat ik haar ruim twee jaar geleden heb geïnterviewd met haar honderdste verjaardag. Ook zij heeft weer een mooie avondvierdaagse beleefd.
Elke avond zijn er foto’s gemaakt door Marlies Aarden: “De foto’s zijn elke dag te zien op onze eigen TV. Het volgende huisblad wordt geheel gevuld met foto’s van de vier avonden. Iedereen kan op zijn gemak nog even terugkijken”.
Een topavond voor de bewoners van Sint Jozef, mogelijk gemaakt door heel veel vrijwilligers. Hierin toont ons dorp zich weer groot. En dat moet zo blijven.
Gerard Bot
