Op 16 februari bereikte ons het bericht dat onze speler Dick Pronk is overleden. Dick was een markant lid van Toneelvereniging ‘Europa’. U heeft hem in de afgelopen voorstelling “De Wijze Kater’ nog kunnen zien spelen in bescheiden rollen die hij daarin vertolkte. Zijn motto was hierbij: “Kleine rollen bestaan niet”. Tot zijn dood aan toe heeft toneel voor Dick een hoofdrol gespeeld.
Verleden maand zou hij nog gespeeld hebben in een door hem zelf geregisseerd stuk ‘De Kaaljakkers’ in ‘Het Fortuin’. Een stuk met drie spelers waarin hij ook zelf een rol had. Helaas mocht het niet meer zo zijn dat het stuk op de planken kwam. Dick was te vermoeid om het stuk nog te kunnen brengen. Hij heeft het met groot verdriet op het laatste moment moeten afblazen.
Dick was al van jongs af aan lid van een toneelvereniging. Hoewel geboren in Sint Maartensvlotbrug speelde hij al jong bij de toneelvereniging van het dorp “t Zand. Dick heeft bijzonder mooie rollen gespeeld. Sommige jaren speelde hij zelfs bij 2 verenigingen tegelijk. Hij speelde al 62 jaar! Dat was iets wat hij wel belangrijk vond om te noemen, maar meer ook niet. Hij was wars van teveel belangstelling voor zoiets onbenulligs. Voor hem was het zo gegaan en was het gewoon vanzelfsprekend! Hij wilde daarom ook vast geen poespas na afloop van de voorstellingen om dit bij het publiek te bekend te maken.
De aandacht die hij kreeg toen hij 50 jaar bij het toneel was, vond hij hoogst ongemakkelijk.
Zoals al gesteld was Dick een markante man binnen de vereniging. Hij wist ontzettend veel van toneel, regisseurs en toneelstukken. Hij was niet altijd de makkelijkste. Daarbij had hij ook altijd een mening over hoe een stuk gespeeld diende te worden, op welke wijze een regisseur een stuk aanpakte en hoe het beter gespeeld kon worden. Hij schuwde daarbij de confrontatie met regisseurs niet. In veel gevallen konden wij hem daarin ook begrijpen en soms ook gelijk geven, al maakte de regie uiteindelijk uit hoe of het gespeeld ging worden.
Tot het laatst aan toe stond Dick klaar om te helpen bij opbouw van een decor of het schilderen daarvan. In vroeger tijden nam hij zelfs vrij of spijbelde bij zijn baas om het decor te kunnen bouwen. Al moest hij het in zijn eentje doen, het moest! Vele uren van zijn bestaan gingen op aan toneel. Zijn vrouw Ina wachtte altijd tot hij weer thuis kwam en ging nooit vroeg naar bed.
Verjaardagen, of andere feestjes waren altijd ondergeschikt aan toneelrepetities. ‘Dan kon je wel aan de gang blijven’ en gerepeteerd moest er worden. De keuze, naar een bruiloft gaan of zelf moeten spelen was voor Dick geen moeilijke. Hij was een man die altijd met zijn gedachten bij toneel is geweest. Een sketch schreef voor de uitreiking van de Skriemer of andere voordrachten.
Dick was al enige tijd ziek en wist dat zijn einde naderde. Hij was zwaar aangedaan door hetgeen hem overkwam, maar prees zich daarbij toch nog gelukkig de leeftijd van 78 jaar bereikt te hebben. “Menigeen haalt deze leeftijd niet” zei Dick. Het tekende hem, in het zich erbij neerleggen dat het nu eenmaal niet anders was. Liever had hij nog jaren door geleefd en gespeeld.
Toneelgroep ‘Europa’ heeft aan Dick jarenlang een bijzonder trouw en toegewijd lid gehad.
We zullen hem en zijn inbreng missen! Wij wensen Ina, kinderen en kleinkinderen heel veel sterkte in deze verdrietige tijd en de tijd die nog komen gaat.
Namens de leden van ‘Toneelgroep Europa’,
Victor Kersten
