Ik kan mij er eentje zo voor me halen. Een situatie. Maar er zijn er natuurlijk meer. Veel meer. Ik liep de trap af van de loopbrug bij het station in Hoorn. Een meisje komt me tegemoet en er is even wat verwarring hoe we elkaar zullen passeren.

Bij mij in ieder geval. Ik denk bij haar ook. Ze lacht naar me en we passeren elkaar. Ze lacht naar me. Eigenlijk wordt de verwarring dan nog groter. Een meisje die ik niet ken die zomaar even naar me lacht. A smile is a direct achievement lees ik zo nu en dan op het label van het theezakje. Nou, zeker! Ik liep verder Hoorn in. Maakte voor de rest van de dag ook niet zo veel meer uit, deze was binnen.

Een lach. Hij is er in zoveel soorten en maten. Als je iets onhandigs doet. Iemand lacht even naar je. Begrijpt het. Heeft het misschien ook wel gehad. Op een van mijn laatste nummers zing ik over een onbezorgde (wel verstuurd en ontvangen) lach. Of van die onderonsjes. Ook zoiets moois. Even naar elkaar lachen. Hoeven er geen woorden aan te pas te komen. Maakt niet uit wat voor taal je spreekt. Je begrijpt elkaar. Zo maar even, dat je weet dat de ander ook maar wat doet. Even lachen zet de hele boel weer op z’n plek. En je bent niet alleen. Een lach is heel veel waard.

Vorig artikelGrensverleggend medicijn
Volgend artikelBericht voor alle 60-plussers