Maandag 4 november jl.. was het zover, ik mocht mijn koopje van de gemeenschapsveiling van basisschool de Schelp tot uitvoering brengen; een dag lesgeven in de onderbouw. (groep 1 & 2) Voor de herfstvakantie had ik, samen met juf Margret Laan, een afspraak gehad om te kijken hoe we deze dag gingen invullen. Een goede voorbereiding is het halve werk, zeg maar.
Even voor 8.00 uur ’s morgens kon ik heerlijk op het fietsje richting de Schelp. Margret stond mij al op te wachten en samen namen nogmaals het dagprogramma door.
De kinderen en hun ouders waren op de hoogte dat ik die dag als gast juf aanwezig zou zijn. Eerst even met de collega’s kennisgemaakt en meegeluisterd naar de meningen over de onderwijsstaking die woensdag 6 november gepland stond.
De kindertjes kwamen langzaam binnendruppelen, aan de hand van ouders of grootouders.
In de kring werden de kinderen door juf Margret welkom geheten en werden we aan elkaar voorgesteld, aan mij de taak om alle namen uit mijn hoofd te gaan leren die dag.
Om de kinderen wat meer inzicht te geven over mijn werk als coördinerend verpleegkundige in woon-zorgcomplex Sorghvliet in Andijk, had ik een prentenboek mee over Marloes. Marloes is een meisje die gek is op haar oma, maar oma krijgt de ziekte van Alzheimer en het prentenboek vertelt over hoe Marloes daar mee leert omgaan. Leuk om te merken dat de kinderen echt luisterden en sommige zelfs aan mijn lippen hingen. Omdat Margret ook met enige regelmaat met de kinderen naar de Wilgenhof in Wervershoof gaat, wisten sommige kinderen ook wel iets over “verward” zijn.
Na het voorlezen stond gym op het programma; dus omkleden en hop naar de kleine gymzaal in de school. De kinderen mochten dansen, huppelen op muziek en er zaten mooie speelelementen in, maar ook motoriek en goed luisteren. Bij het spelletje ‘Wie het laatst zit’, viel ik als eerste af. Terug in de klas wat drinken en fruit eten. Omdat het bijna St. Maarten was, daarna werken aan de lampions. En natuurlijk liedjes van St. Maarten zingen.
Na de lunch weer gezongen en heb ik nogmaals het boek van Marlies met de kinderen doorgenomen, maar nu vragenderwijs gekeken wat de kinderen hadden onthouden. Een aantal kinderen wisten dit nog heel goed. Zij konden bijna letterlijk navertellen wat in het boek stond.
Daarna ging iedereen in groepjes aan het werk, ik mocht met 4 kleuters een dobbelspel doen. Je ziet meteen dat er heel veel leerelementen inzitten; tellen, herkennen van cijfers, fijne motoriek bij het invullen van het juiste vakje en samenwerken. Bij de kleuters is het dus niet alleen maar spelen. Nog even buitenspelen met elkaar en daarna nog een keertje de St. Maarten liedjes zingen ter afsluiting van de dag. Op het schoolplein stonden de ouders & grootouders al weer te wachten op hun kroost. Wat was het een leuke dag en ik kijk er naar uit dat de kinderen in begin 2020 mij komen bezoeken in Sorghvliet. Vol bewondering heb ik gekeken naar juf Margret die soms ogen en handen tekort komt om alles en iedereen in de gaten te houden. Want het ene kind is nog maar zo kort op school en heeft nog veel ondersteuning nodig, een ander gaat naar de wc maar heeft daar een ‘ongelukje’, een ander kind wil hulp bij het uitprikken van de wielen van de autolampion en noem zo maar op.
De vraag of ik mij laat omscholen is mij veel gesteld die dag, maar ik heb eigenlijk zelf ook zo’n leuke baan dat ik daarop nee moet zeggen. Toch gun ik het alle meesters en juffen dat er meer mensen kiezen voor een baan in het onderwijs. Geen dag is hetzelfde en je krijgt er veel voor terug. Oh ja, het is mij gelukt om in één dag alle namen van de leerlingen uit mijn hoofd te kennen! Maar dat was niet zo moeilijk met zulke leukerds in groep 1 & 2!
Daphne Franquinet
